Coronapapers DVK
In het tweede artikel van de Coronapapers spreken we met Dick Voskamp. Samen met zijn zus leidt hij het familiebedrijf DVK Transport. Als derde generatie in het bedrijf zouden zij het 50 jarig jubileum mogen vieren. Toen kwam Corona en werd het een ander jaar dan verwacht.
Wat een mooi jubileumjaar had moeten worden, werd al snel een heel ander jaar. Op 1 december bestaat DVK vijftig jaar. De plannen voor het personeel en relaties werden al gemaakt, maar moesten noodgedwongen op het tweede plan. ‘Het is een feit dat we het ons anders hadden voorgesteld’, begint Dick zijn relaas. ‘Het is heel jammer, maar het is zo. Gelukkig hadden we de LZV (een extra lange trailercombinatie) en de nieuwe Scania al besteld, anders hadden we dat misschien niet gedaan.’ De nieuwe Scania werd een speciale jubileumeditie, waarin de traditionele witte kleur van de wagens van DVK werd verruild voor een grijze. ‘Als we dit jaar hadden moeten beslissen, dan hadden we het misschien niet gedaan. Gelukkig hebben we het wel gedaan, anders was het jubileum helemaal fluisterend voorbij gegaan.’
Het transport van zeecontainers is grotendeels afhankelijk van de aanvoer vanuit China, daardoor werd al snel duidelijk dat er wat speelde, maar de impact was niet te overzien. ‘Op 25 januari was het Chinees nieuwjaar, toen hoorden wij de eerste geluiden van onze klanten. Het was nog niet duidelijk wat de gevolgen zouden gaan zijn. Een week of vijf á zes na het Chinese nieuwjaar hebben we altijd verminderde omzet, omdat de havens in China dan een week dicht zijn. Dit jaar hadden we een mooi project voor een grote beurs in Houston. Dit zou de terugval vanuit China opvangen. Het virus laaide toen op in Europa en de Verenigde Staten, waardoor het project last minute werd gecanceld.’ Niet alleen werd het transport voor de beurs in Houston gecanceld, maar ook in China bleven de havens langer dicht. ‘Als in China drie weken niks gebeurt, dan heb je daar hier twee tot drie maanden plezier van’, zo ligt Dick de impact van de lockdown in China toe.
Investeren in moeilijke tijden is een duivels dilemma
Minder aanvoer vanuit China en grote projecten die werden gecanceld dus. De gedachten gingen al snel terug naar de kredietcrisis tussen 2009 en 2015 toen het overleven was. ‘We hadden net een paar goede jaren gehad en toen kwam dit. Dan denk je wel even: ‘daar gaan we weer’. Je weet in de transport dat als je eerste halfjaar slecht is, dan is je tweede halfjaar zeker niet goed. De omzet die je mist, haal je niet zomaar weer in. Je moet opdrachten gaan uitbesteden en op charters zit nu eenmaal minder marge dan op eigen auto’s.’ De marges in de transport zijn al erg dun, waardoor men scherp aan de wind moet varen. Een mondiale crisis als Corona heeft dan ook een behoorlijke impact op het bedrijf. ‘Een slecht jaar komt altijd twee keer zo hard aan als een goed jaar. Eén slecht jaar compenseer je niet met één goed jaar, daar heb je meerdere jaren voor nodig.’
Toch ziet Dick ook positieve kanten aan een crisis als deze: ‘Eens in de zoveel tijd heb je misschien wel een crisis nodig om alles weer tegen het licht te houden. Als het goed gaat, dan kan de aandacht voor processen en verbeteringen wat verslappen. Eigenlijk zou je juist als het goed gaat dit moeten doen. Je moet hard rennen als het goed gaat, zodat je rustig kan lopen als het slecht gaat. Je moet juist investeren als het slecht gaat. Dan heb je daar de tijd voor en kan je goed voorgesorteerd staan voor als het weer goed gaat. Daar heb je wel vertrouwen voor nodig, maar dat vertrouwen heeft wel een deukje opgelopen.’ Zo omschrijft Dick de tweesprong van keuzes waar ze voor staan. De markt is en blijft onzeker, waardoor grote investeringen geen logische keuze lijken. ‘We zijn wel bezig met zaken anders en beter te organiseren, maar het werk loopt ondanks alles ook door, waardoor je dit ook niet altijd de aandacht kan geven die je wilt.’
‘Half gas rijden kost misschien wel meer dan helemaal stilstaan’
Het werk loopt door, maar niet in de gradatie waar je als bedrijf op hoopt. DVK is dus actief in de transport van zeecontainers over de weg en mogen wat dat betreft nog van geluk gespreken dat de havenmeester als vitaal beroep is aangeduid. De schepen, die in de haven komen, moeten leeg en daardoor kon DVK wel aan het werk blijven. ‘We hebben inderdaad geluk gehad dat we een vitaal beroep zijn. Als je naar transportbedrijven in andere sectoren kijkt, dan zag je daar de omzet compleet wegvallen. Wij hebben nog wel werktijdverkorting aangevraagd, maar hebben dit uiteindelijk niet nodig gehad. Onze omzet bleef tussen de gestelde marges.’ Ondanks dat het werk binnen bleef komen, was het wel alle hens aan dek: ‘Half gas rijden kost misschien wel meer, dan helemaal stilstaan. De omzet terugval was net niet groot genoeg voor de overheid, maar alle kosten liepen door. We zijn blij dat we aan de gang konden blijven, maar er was zeker geen hallelujastemming.’
Praktische problemen leiden tot lastige situaties voor de chauffeurs
In de praktijk miste de Coronacrisis haar uitwerking ook niet op de bedrijfsvoering. Contact op de terminals werd een lastig verhaal en voor chauffeurs waren ook nog andere praktische problemen: ‘Door alle regels was het voor onze chauffeurs soms onmogelijk om naar het toilet te gaan bij een terminal of een klant. Een kopje koffie zat er meestal al helemaal niet meer in. Het is een logisch gevolg van de maatregelen, maar de chauffeurs zijn ook mensen die hun best doen om voor de klant alles zo goed en snel mogelijk uit te voeren.’ Daarnaast was het op de terminals ook zeker niet altijd fijn werken voor de chauffeurs. De handscan, die de toegangscontrole voor de terminals vormt, bleef, maar dat maakte het veilig uitvoeren van het werk niet makkelijker: ‘De handscan bleef en dat is logisch. Iedere dag hebben terminals te maken met insluipers en dit is een essentieel controlemiddel in het proces. Alleen was het voor de chauffeurs praktisch onmogelijk om naar het toilet te gaan en hun handen te wassen na het gebruik van de handscan. Deze scan wordt heel de dag gebruikt door alle chauffeurs, dus is het belangrijk om daarna gelijk je handen te wassen. We hebben voor al onze chauffeur desinfectiemiddel gekocht, zodat zij direct hun handen konden ontsmetten.'
De terminals zaten ook met hun handen in het haar over hoe ze in bedrijf konden blijven en toch de maatregelen konden volgen. Chauffeurs moesten buiten in de wachtrij plaatsnemen en logischerwijs duurde het proces langer. ‘Bij sommige terminals kwamen onze chauffeurs met een slecht gevoel terug. Het belangrijkste voor ons is de gezondheid van onze chauffeurs. Dit zorgde er voor dat wij zelf om sommige terminals heen probeerden te plannen, zodat de chauffeurs veilig hun werk konden uitoefenen.’ Naast de problemen op de terminals was DVK gedwongen om een vrachtwagen stil te zetten in de periode dat het virus in Nederland flink om zich heen greep: ‘We hebben een chauffeur die in de risicogroep valt. De gevolgen van een eventuele besmetting waren dusdanig groot, dat hij een aantal weken thuis heeft gezeten. Dit is voor de chauffeur verschrikkelijk, die is het liefst onderweg, maar ook voor DVK is het een aderlating. Auto’s moeten rollen om hun omzet te halen en nu hadden we een aantal weken waarin een auto stilstond. Hier heeft de overheid geen potje voor.’
Naast de praktische uitdagingen voor de chauffeurs is het voor Dick zelf ook even een pas op de plaats maken. In een tijd waarin je wilt investeren, niet alleen in geld, maar ook in relaties, was dit niet mogelijk: ‘Juist in deze tijd wil je bij jouw klanten langs. Je wilt er zijn voor klanten en je wilt bij ze langs. Door de beperkingen ging dat niet. Je wilt met je klanten overleggen over de vooruitzichten en hoe je elkaar kunt helpen. We willen er zijn voor onze klant, maar dat kan nu alleen op afstand.
‘Wij blijven knokken voor dat beetje extra voor onze klanten, chauffeurs en charters’
Eerder gaf Dick al aan dat voor investeren vertrouwen nodig is. Nu Corona nog steeds boven de markt hangt, is de toekomst lastig te voorspellen. Voor DVK is het belangrijk dat het vertrouwen in de markt terugkomt en de handel weer op niveau komt. Dick over de toekomst: 'Als straks de temperaturen gaan dalen en er daadwerkelijk een tweede golf komt, dan gaan er wellicht weer landen op slot. Daarnaast hebben landen gezien dat afhankelijk van China in zulke gevallen niet wenselijk is. Er waren op het hoogtepunt geen mondkapjes te krijgen. Als de productie van zulke goederen in Europa gaat plaats vinden, dan is dat van invloed op de aanvoer vanuit China.’
Sowieso is de grote vraag wat de gevolgen van een eventuele tweede golf gaan zijn. ‘Je zag een schrikreactie toen Corona uitbrak. Niemand bestelde meer iets en daar merken wij twee tot drie maanden later de gevolgen van. Nu krabbelt het weer redelijk op, maar als de schrik weer in de markt komt, dan zien wij daar nog maanden de gevolgen van.’ De invloed van een aanhoudende crisis kan voor een bedrijf als DVK groot zijn: ‘Wij zetten altijd in op service en kwaliteit. Als de crisis te lang duurt, is het de vraag wie hier voor wil blijven betalen. Bedrijven gaan dan op zoek naar goedkopere oplossingen. Heel het transport is een ziek kind. De marges zijn dun of misschien wel te dun. Het is zaak om de oneerlijke concurrentie eruit te filteren. Wij gunnen iedereen een goed salaris en een mooi leven, maar wie gaat dat betalen? Wij blijven knokken voor dat beetje extra voor onze klanten, chauffeurs en charters’, zo besluit Dick strijdvaardig met een rotsvast geloof in onderscheiden vermogen door middel van kwaliteit en service.
(Foto's met dank aan Rob van der Meer)